Frontloading oznacza, iż bilateralne kontrakty pochodne zawarte po 18 marca 2014 mogą zostać objęte obowiązkiem clearingu przed ich wygaśnięciem.
Aby sprawa nie była za prosta, nie jest na dzisiaj wiadome, których kontraktów pochodnych może to dotyczyć, kiedy to ryzyko się zmaterializuje ani które CCP będą upoważnione do clearingu.
Zadanie praktyczne do rozwiązania.
Jako "frontloading" w zakresie Rozporządzenia EMIR określa się obowiązek clearingu kontraktów pochodnych zawartych na rynku OTC (czyli poza rynkiem regulowanym) w okresie po rejestracji odpowiednich CCP w ESMA a przed dniem wejścia w życie obowiązku clearingu.
Jakkolwiek dziwnie by powyższa definicja nie brzmiała (na usprawiedliwienie podam, że cytuję za ESMA), frontloading stanowi poważne wyzwanie z prawnego, operacyjnego i finansowego punktu widzenia.
Transakcje, które są rozliczane centralnie (clearingowane) podlegają odrębnym regułom w zakresie polityki zabezpieczeń, co z kolei niesie konsekwencje dla ich wyceny.
Dalszymi efektami niepewności wywołanej przez frontloading może być poszerzanie się spreadów, czy trudności uczestników rynku w zarządzaniu ryzykami rynkowymi (zobacz list ESMA do Komisji Europejskiej z dnia 8 maja 2014 r.).
Istotne jest także, iż w okresie pomiędzy notyfikacją klas derywatów przez CCP do ESMA i wejściem w życie regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku clearingu strony nie posiadają wiedzy czy np. będą miały dostęp do wspólnego CCP umożliwiającego przeprowadzenie clearingu kontraktu pochodnego.
Clearing w ww. okresie przejściowym wiąże się także z koniecznością dostosowania warunków umownych do zmienionych zasad rozliczenia (czyli poddania kontraktu clearingowi).
Tak więc wszystko nie jest takie proste jak się zapewne autorom EMIR wydawało.
Tymczasem wymieniony okres niepewności może trwać aż od kilku do kilkunastu miesięcy (wejście w życie regulacyjnych standardów technicznych (RTS) w sprawie obligatoryjnego clearingu przewidziane jest na listopad 2014/czerwiec 2015).