Jest teoretycznie możliwe, iż konsument ciepła nie objęty systemem handlu emisjami stanie się uczestnikiem EU ETS i vice versa. Skutki prawne takich zmian w zakresie alokacji uprawnień dla producenta ciepłą dostarczającego ciepło do ww. konsumenta zostały wyjaśnione we wskazówkach opublikowanych na zlecenie Komisji Europejskiej.
Zasadnicza zmiana od 2013 r. w zasadach przydziału darmowych uprawnień związanych z produkcją ciepła polega na powiązaniu alokacji ze statusem odbiorcy tego ciepła.
W przypadku, kiedy ciepło wyprodukowane w instalacji objętej unijnym systemem handlu emisjami (EU ETS) przepływa do innej instalacji objętej EU ETS, uprawnienia z tytułu produkcji takiego ciepła przypadają jego odbiorcy. Natomiast gdy przepływy ciepła mają miejsce pomiędzy instalacją objętą EU ETS a instalacją spoza tego systemu, darmowe uprawnienia do emisji w związku z produkcją ciepła otrzymuje jego producent.
Powyższe zasady znajdują oparcie w decyzji benchmarkowej (z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady - 2011/278/UE) a ściśle w Wytycznych Nr 6 z 14 kwietnia 2011 r. (http://ec.europa.eu/clima/
documentation/ets/docs/benchmarking/gd6_cross_boundary_heat_flows_en.pdf).
Powiązane artykuły:
Kto pierwszy ten lepszy – nowa zasada przydziału uprawnień do emisji z unijnej rezerwy
Dokument opracowany na zlecenie Komisji Europejskiej przez zewnętrznych konsultantów - Question&Answers on the harmonised free allocation methodology for the EU-ETS post 2012 z 9 listopada 2011 r. (Pytania i odpowiedzi w sprawie metodologii zharmonizowanych nieodpłatnych alokacji w EU ETS po 2012 r. - http://ec.europa.eu/clima/documentation/
ets/benchmarking_en.htm, dalej: “Q&A”)
w punkcie 2.6 daje dalsze wskazówki w tej sprawie, w szczególności odpowiada na pytanie jak będzie zmieniać się alokacja uprawnień do emisji CO2 u producenta ciepła w trzecim okresie rozliczeniowym, gdy konsument ciepła obierający to ciepło od tego producenta zostaje objęty EUETS w trakcie okresu odniesienia.
Zanim przejdę do sedna sprawy, słowo wyjaśnienia: użyte poniżej terminy: „poziom aktywności”, „podinstalacja objęta wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple”, „okres odniesienia”, „historyczny poziom aktywności” oraz „znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnych” to wszystko określenia posiadające zdefiniowane decyzji benchmarkowej znaczenie prawne - tak więc to tekst dla „wtajemniczonych” ;-)
Zatem wg Q&A:
1. kiedy konsument ciepła nie objęty EU ETS wejdzie do systemu, poziom aktywności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple obejmującej eksport ciepła do konsumentów nie objętych EU ETS zmaleje;
2. kiedy konsument ciepła objęty EU ETS wyjdzie poza EU ETS, poziom aktywności podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple obejmującej eksport ciepła do konsumentów nie objętych EU ETS wzrośnie;
3. jeżeli zmiana nastąpi w trakcie okresu odniesienia, będzie miała wpływ na historyczny poziom aktywności;
4. objęcie EU ETS konsumenta ciepła dotychczas nie objętego systemem nigdy nie może prowadzić do znaczącego zmniejszenia zdolności produkcyjnych po stronie producenta ciepła, ponieważ zmiany fizyczne poza EU ETS nigdy nie mogą stanowić przyczyny znaczącej zmiany zdolności produkcyjnych.