Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1388 z dnia 17 sierpnia 2016 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący przyłączenia odbioru (NC DCC - Demand Connection Code) zostało opublikowane w dniu 18 sierpnia 2016 r. i weszło w życie w dniu 7 września 2016 r.

NC DCC wraz z NC RfG i NC HVDC określają wymogi w zakresie przyłączenia podmiotów (instalacji odbiorczych i systemów dystrybucyjnych) do sieci elektroenergetycznej i należą do grupy trzech przyłączeniowych kodeksów sieci. Określone w rozporządzeniu zharmonizowane zasady mają zapewnić jasne ramy prawne dla przyłączeń do sieci, ułatwić obrót energią elektryczną w całej Unii Europejskiej, zapewnić bezpieczeństwo systemu, ułatwić integrację odnawialnych źródeł energii, zwiększyć konkurencję i umożliwić bardziej efektywne wykorzystanie sieci i zasobów. Podkreśla się, iż w przyszłości instalacje odbiorcze będą odgrywać bardziej znaczącą rolę w zapewnianiu zdolności technicznych dla systemu, tak więc istotnymi warunkami bezpieczeństwa systemu staje się regularna koordynacja w tym zakresie na poziomie sieci przesyłowych i dystrybucyjnych oraz odpowiednie działanie przyłączonych do tych sieci urządzeń, które powinny posiadać wystarczającą odporność, aby eliminować zakłócenia oraz pomagać w zapobieganiu poważnym przerwom lub ułatwiać przywracanie działania systemu po jego ewentualnym załamaniu.

 

Zakres zastosowania i przepisy przejściowe 

 

Rozporządzenie 2016/1338 określa wymogi techniczne dotyczące przyłączania do sieci: 

a) nowych instalacji odbiorczych przyłączonych do systemu przesyłowego,

b) nowych instalacji dystrybucyjnych przyłączonych do systemu przesyłowego, 

c) nowych systemów dystrybucyjnych, w tym nowych zamkniętych systemów dystrybucyjnych,

d) nowych jednostek odbiorczych wykorzystywanych przez instalację odbiorczą lub zamknięty system dystrybucyjny do świadczenia usług regulacji zapotrzebowania na rzecz właściwych operatorów systemów i właściwych OSP.

Zgodnie z art. 59 rozporządzenia, stosowanie wymogów w nim określonych rozpoczyna się trzy lata po jego publikacji.

Zapisy i wymogi NC DCC dotyczą, co do zasady, nowych odbiorów. Istniejące odbiory nie będą podlegały wymogom NC DCC, z zastrzeżeniem przypadków dotyczących modernizacji lub wymiany urządzeń, mających wpływ na zdolności techniczne odbioru i wymagających zmiany umowy o przyłączenie do sieci (art. 4. ust. 1 lit. a) NC DCC). Ponadto, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) oraz w trybie art. 4 ust. 3-5 NC DCC, na poziomie krajowym może zostać podjęta decyzja o rozszerzeniu zakresu stosowania NC DCC również na istniejące odbiory.

Zgodnie z zapisami NC DCC, na potrzeby stosowania tego kodeksu daną instalację, jednostkę lub system, uznaje się za istniejące, jeżeli:
- był one przyłączone do sieci w dniu wejścia w życie NC DCC; lub
- właściciel instalacji odbiorczej lub operator zawarł w terminie do dwóch lat od wejścia w życie NC DCC – tj. do 7 września 2018 r. ostateczną i wiążącą umowę zakupu głównego urządzenia odbiorczego.

0B19B936 D122 4AC0 8255 389794C946DB   Linki

 

Network Code on Demand Connection (DCC)

W tym przypadku właściciel instalacji odbiorczej musi powiadomić o zawarciu umowy właściwego operatora systemu i właściwego OSP w terminie 30 miesięcy od wejścia w życie rozporządzenia Komisji (UE) 2016/1388 – tj. do 7 marca 2019 r.

Zapisy NC DCC będą zatem stosowane do instalacji i systemów odbiorczych, które nie były przyłączone do sieci w dniu wejścia w życie NC DCC, o ile ich właściciel nie zawrze wiążącej umowy zakupu głównego urządzenia odbiorczego w terminie do 7 września 2018 r. i/lub nie powiadomi o jej zawarciu właściwego operatora systemu i OSP w terminie do 7 marca 2019 r.

Dla operatorów systemów elektroenergetycznych natomiast został wyznaczony termin 7 września 2018 r. (art. 6 ust. 4 rozporządzenia 2016/1388)) na przedstawienie do zatwierdzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki wymogów ogólnego stosowania w zakresie przyłączenia do sieci instalacji, systemów i jednostek odbiorczych.

 

Podział wymogów wynikających z NC DCC

 

Wymogi NC DCC dzielą na obowiązkowe i opcjonalne. W obu grupach wyodrębnia się ponadto wymogi wyczerpujące i niewyczerpujące.

Wymogi obowiązkowe wyczerpujące zostały bezpośrednio i wyczerpująco określone w NC DCC, obowiązują one bezpośrednio i nie wymagają dalszego opracowania przez operatorów systemów.

Wymogi obowiązkowe niewyczerpujące właściwy operator systemu jest zobowiązany opracować i w przypadku wymogów ogólnego stosowania, przedłożyć do zatwierdzenia przez regulatora, a następnie stosować przy przyłączaniu do sieci odbiorów objętego stosowaniem NC DCC. Natomiast wymogi opcjonalne mogą, ale nie muszą, zostać określone przez właściwego operatora systemu.

W przypadku przyjęcia przez właściwego operatora systemu że wymogi takie należy stosować, stają się one wymogami, które odpowiednie podmioty, objęte stosowaniem NC DCC, będą zobligowane spełniać. W przypadku, gdy właściwy operator systemu zdecyduje się określić dany wymóg opcjonalny jako wymóg ogólnego stosowania, to w konsekwencji odbiór, przyłączany do jego sieci, będzie zobligowany spełnić ten wymóg.

Wymogi opcjonalne dzielą się na wymogi wyczerpujące i wymogi niewyczerpujące.

Wymogi opcjonalne wyczerpujące stanowią wymogi, których parametry zostały określone w samym rozporządzeniu, a właściwy operator systemu może podjąć decyzję, czy należy takie wymogi stosować.

W przypadku podjęcia decyzji przez właściwego operator systemu stają się one wymogami, które odpowiednie podmioty, objęte stosowaniem NC DCC, będą zobligowane spełniać. W przypadku zakwalifikowania wymogu jako wymóg ogólnego stosowania, wymóg ten obowiązuje wszystkie podmioty objęte stosowaniem NC DCC.

Wymogi opcjonalne niewyczerpujące stanowią wymogi, dla których właściwy operator systemu podejmuje decyzję o stosowaniu dla podmiotów objętych stosowaniem NC DCC oraz określa parametry wynikające z NC DCC.

Niezależnie od powyższego wymogi dzielą się na wymogi ogólnego stosowania (są, co do zasady, takie same dla każdego rodzaju odbioru i podlegają zatwierdzeniu przez krajowego regulatora) oraz wymogi specyficzne dla obiektu (muszą być indywidualnie opracowane dla danego odbioru na etapie przyłączania do sieci, w związku z czym wymóg taki nie jest zatwierdzany przez Prezesa URE).

Klasyfikacja wymogów NC DCC do poszczególnych typów wymogów nie jest jednoznacznie wskazana w treści NC DCC i dokonywana jest na podstawie brzmienia danego przepisu oraz analizy jego zawartości.

 

Wniosek o rozstrzygnięcie przez Prezesa URE czy urządzenie, instalacja lub sieć są nowe czy istniejące

 

Projektowana nowelizacja ustawy Prawo energetyczne doprecyzowuje procedurę, dzięki której w jednoznaczny sposób możliwe będzie ustalenie, czy nowo przyłączane urządzenia, instalacje lub sieci należy uznać za nowe czy istniejące, w rozumieniu kodeksów przyłączeniowych i tym samym, jakie wymogi techniczne będą w odniesieniu do nich stosowane przez operatorów. Regulacja zawarta w kodeksach sieci stanowi, że właściciele, którzy zawarli ostateczne i wiążące umowy zakupu podstawowej instalacji lub sieci składają do właściwego operatora systemu oraz do operatora systemu przesyłowego powiadomienie, na podstawie którego wskazane w powiadomieniu urządzenia, instalacje lub sieci uznawane są za istniejące.

Właściwy operator systemu ani operator systemu przesyłowego nie mają jednak uprawnienia do badania, czy dane urządzenie, instalacja lub sieć rzeczywiście spełnia wskazane w kodeksach przyłączeniowych warunki uznania za istniejące urządzenie, instalację lub sieć. Operator bada jedynie spełnienie wymagań formalnych powiadomienia.

W związku z powyższym, w przypadkach szczególnych, w których właściwy operator ma wątpliwość, czy dane urządzenie, instalacja lub sieć może być uznane za istniejące, uznano za konieczne wprowadzenie mechanizmu zwrócenia się do Prezesa URE jako organu rozstrzygającego w tym zakresie. Wprowadzenie przez Państwo Członkowskie takiej możliwości wynika z art. 4 ust. 2 NC RfG, art. 4 ust. 2 NC DCC oraz art. 4 ust. 2 NC HVDC. Tym samym Prezes URE uzyskałby przewidzianą przepisami kodeksów przyłączeniowych kompetencję do rozstrzygania w przedmiotowym zakresie. Istotnym jest, że Prezes URE w takich przypadkach będzie rozstrzygał wątpliwość na wniosek operatora, do którego sieci przyłączane jest urządzenie, instalacja lub sieć przed przyjęciem przez operatora wiążącego rozstrzygnięcia w zakresie przyłączania do sieci, co w ma doprowadzićdo minimalizacji kosztów i usprawni współpracę operatorów i właścicieli przyłączanych urządzeń, instalacji lub sieci.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć.

Dbamy o Twoją prywatność

Poprzez kliknięcie "Akceptuję" wyrażasz zgodę na zainstalowanie i przechowywanie plików typu cookie na Twoim urządzeniu końcowym i użycie danych geolokalizacyjnych w celu optymalizacji działania serwisu. Więcej informacji znajdziesz w dokumencie Polityka Prywatności.