Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/2284 z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczeń atmosferycznych, zmiany dyrektywy 2003/35/WE oraz uchylenia dyrektywy 2001/81/WE (tzw. Dyrektywa NEC) ma na celu wsparcie państw członkowskich EU w osiągnięciu poprawy jakości powietrza, która zniweluje negatywne skutki i zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska wynikające z niedostatecznej jakości powietrza.
29 kwietnia 2019 r.
|
W odniesieniu do każdego państwa członkowskiego w Dyrektywie NEC przewidziano dalsze zobowiązania w zakresie redukcji emisji:
- tlenków azotu (NOx),
- dwutlenku siarki (SO2), amoniaku (NH3),
- niemetanowych lotnych związków siarki (NMLZO) oraz
- pyłu drobnego (PM2,5).
Przestrzeganie tych zobowiązań ma również przyczynić się do realizacji długoterminowego celu Unii, jakim jest osiągnięcie poziomów jakości powietrza zgodnych z wytycznymi w zakresie jakości powietrza Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
Założenia przedstawione przez Komisję Europejską w konsultacjach opublikowanych w dniu 8 października 2020 r. Europejska Strategia w sprawie Metanu (EU Methane Strategy) przewidują włączenie do zanieczyszczeń objętych Dyrektywą NEC także metanu (do roku 2025).
Dyrektywa NEC wprowadza nowe zasady dotyczące m.in.:
- niektórych definicji z art. 3,
- Krajowego programu ograniczania zanieczyszczenia powietrza (art. 6),
- krajowych bilansów i prognoz emisji oraz raportów metodycznych HR (art. 8),
- kwestii związanych z monitoringiem wpływu zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy (art. 9 oraz aneks V)
- sprawozdawczości (art. 10),
- dostępu do informacji (art. 14),
- krajowego kodeksu doradczego dobrej praktyki rolniczej dotyczącego ograniczania emisji amoniaku (załączni 111 część 2 lit. A).
Zgodnie z art. 6 i 10 Dyrektywy NEC najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2019 r. państwa członkowskie mają obowiązek sporządzić wstępne krajowe programy ograniczania zanieczyszczenia powietrza (KPOZP), które należy regularnie aktualizować, co najmniej raz na cztery lata (aktualizacje KPOZP).
Treść KPOZP określono w szczególności w art. 6 Dyrektywy i w części 1 załącznika III.
Zgodnie z art. 6 ust. 10 Komisja Europejska określiła format KPOZP w drodze decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/1522.
Zgodnie z art. 6 ust. 9 Dyrektywy NEC, w celu pomocy państwom członkowskim w opracowaniu wstępnym KPOZP (podlegającego przedłożeniu Komisji do dnia 1 kwietnia 2019 r.) opracowano stosowne wytyczne (Komunikat Komisji – Wytyczne dotyczące opracowania krajowych programów ograniczania zanieczyszczenia powietrza na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284 w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczeń atmosferycznych, C/2019/888).
Wytyczne zawierają wskazówki w zakresie formatu KPOZP, monitorowania postępów w ich wdrażaniu, konsultacji w sprawie KPOZ oraz rozpowszechniania informacji na ich temat. Ponadto w załączniku zawarto zestaw narzędzi, którego celem jest pomoc w rozważeniu i wyborze dodatkowych polityk i środków, aby spełnić zobowiązania w zakresie redukcji emisji.
Dyrektywa NEC ustanowiła ponadto zobowiązania państw członkowskich w zakresie monitorowania i raportowania informacji o emisji zanieczyszczeń do powietrza.
Zobowiązania Polski w zakresie redukcji emisji odnoszą się do dwóch okresów, które obejmują lata od roku 2020 do roku 2029 i od roku 2030.
Zobowiązania redukcyjne ustala się poprzez odniesienie do emisji w roku referencyjnym 2005 r.
Zobowiązania te zostały określone odpowiednio dla obu wskazanych wyżej okresów dla:
- SO2 - o 59% i 70%,
- NOx - o 30% i 39%,
- NMLZO - o 25% i 26%,
- NH3 - o 1% i 17% oraz
- PM2 - o 16% i 58%.
Kalendarium regulacyjne
29 kwietnia 2019 r.
|
Dokumentacja |
Linki |