Jaki tryb

 

Zatem jeżeli w naszej instalacji nastąpiły zmiany powodujące zmianę (zwiększenie) wielkości emisji powinniśmy wystąpić z wnioskiem o zmianę decyzji wojewody upoważniającej prowadzącego instalację do uczestnictwa we wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji (dalej: decyzja) i przyznanie uprawnień z krajowej rezerwy.

 

Podstawą do takiego wniosku jest art. 36 ust. 2 ustawy o handlu emisjami, który stanowi, iż dla instalacji nowych lub instalacji, w których dokonano zmiany, w zezwoleniu określa się także:

1) liczbę przyznanych uprawnień do emisji na czas do końca okresu rozliczeniowego, po uzyskaniu opinii Krajowego Administratora;

2) wysokość opłaty, o której mowa w art. 25 ust. 1 ustawy o handlu emisjami, oraz termin jej wniesienia.

 

Powyższa regulacja ustawowa znajduje oparcie w artykule 7 Dyrektywy, zgodnie z którym „podmioty gospodarcze powiadamiają właściwy organ o jakichkolwiek planowanych zmianach w charakterze lub działaniu, lub rozszerzeniu działalności instalacji, która może wymagać uaktualnienia pozwolenia na emisje gazów cieplarnianych. Gdzie sytuacja tego wymaga, właściwy organ uaktualnia pozwolenie.”

 

Zatem wniosek o przyznanie dodatkowych uprawnień z rezerwy w wyniku zmian w instalacji skutkujących zwiększeniem wielkości emisji należy skierować do wojewody, który wydał zezwolenie. Wojewoda występuje w tym zakresie o opinię KASHUE. Opinia KASHUE jest wydawana w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Organem odwoławczym jest Minister Środowiska. Od decyzji Ministra Środowiska przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

 

Zwiększenie obciążenia instalacji z uwagi na uruchomienie nowej linii produkcyjnej

 

Jak wspomnieliśmy, niektóre konkretne sytuacje zmian w instalacjach budzą wątpliwości KASHUE, czy mogą one uzasadniać przyznanie uprawnień z rezerwy.

 

Interesujące rozstrzygnięcie zapadło w sprawie zakończonej wyrokiem z dnia 3 czerwca 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. IV SA/Wa 460/08), gdzie sformułowano tezę, iż „Ustawodawca pod pojęciem "zmiany w instalacji" rozumie zarówno zmianę w funkcjonowaniu jak i rozbudowę instalacji, powodującą zmianę wielkości emisji z tej instalacji. Skoro zatem do tej pory nie wykorzystywano pełnej mocy funkcjonującej w zakładzie kotłowni gazowo - olejowa służącej do zaopatrywania w energię maszyny produkujące papier, to stwierdzić należy, iż zwiększenie obciążenia tej instalacji z uwagi na uruchomienie nowej linii produkcyjnej może być kwalifikowane jako zmiana w instalacji poprzez zmianę jej dotychczasowego funkcjonowania” (źródło: LEX nr 507764).

 

Stanowisko KASHUE (a następnie Ministra Środowiska, który utrzymał w mocy postanowienie KASHUE) w tej sprawie sprowadzało się do uznania, iż rozbudowa zakładu o nową maszynę papierniczą, która nie poskutkowała zwiększeniem zainstalowanej mocy kotłów parowych i bez zmian fizycznych w instalacji objętej systemem powodującej emisję,  stanowiła zwiększenie produkcji, a nie zmianę w instalacji.

 

Zwiększenie zainstalowanej mocy kotłów parowych, zdaniem Krajowego Administratora Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji, jest w takiej sytuacji jedyną podstawą zwiększenia emisji CO2.

 

Definicja pojęcia "instalacja " umieszczona została w art. 3 pkt 6 ustawy o handlu emisjami, która z kolei odsyła do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902, z późn. zm.), według której instalacja oznacza:

a) stacjonarne urządzenie techniczne,

b) zespół takich urządzeń powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu,

c) budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję.

 

Zakład natomiast oznacza jedną lub kilka instalacji wraz z terenem, do którego prowadzący instalacje posiada tytuł prawny, oraz znajdujące się na nim urządzenia.

 

Podsumowując, zdaniem Krajowego Administratora warunkiem uznania zmian dokonanych przez spółkę za rozbudowę instalacji skutkującą zmianą wielkości emisji byłoby przeprowadzenie ich w instalacji objętej systemem, czyli źródle emisji (wytwornice pary i kotły ujęte jako źródło emisji CO2 w KPRU).

 

Natomiast odwołująca się spółka usiłowała wykazać, iż instalację w tej konkretnej sprawie stanowił cały zespół urządzeń technologicznych, na które składają się zarówno kotłownia gazowo - olejowa, jak i maszyny do produkcji papieru.

 

Ten kierunek argumentacji nie mógł jednak odnieść pozytywnego skutku, bowiem z treści zezwolenia wojewody udzielonego spółce prowadzącej instalację na uczestnictwo we wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji, jako rodzaj instalacji objętej wskazanym systemem wskazano wyłącznie kotłownię gazowo- olejową.

Dbamy o Twoją prywatność

Poprzez kliknięcie "Akceptuję" wyrażasz zgodę na zainstalowanie i przechowywanie plików typu cookie na Twoim urządzeniu końcowym i użycie danych geolokalizacyjnych w celu optymalizacji działania serwisu. Więcej informacji znajdziesz w dokumencie Polityka Prywatności.