Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, s. 17 - IED) zaczęła obowiązywać 6 stycznia 2011 roku z terminem transpozycji do prawa krajowego państw członkowskich do 7 stycznia 2013 r.

 

IED wprowadziła szereg bardzo istotnych modyfikacji do dotychczasowej regulacji dotyczącej zintegrowanej ochrony środowiska.

 

Do najistotniejszych zmian zaliczyć można znaczne zaostrzenie standardów emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłów z obiektów energetycznego spalania.

 

Został wprowadzony także obowiązek dorocznych pomiarów emisji całkowitej rtęci ze źródeł opalanych węglem.

 

Zgodnie z IED już od 1 stycznia 2016 roku zaostrzone standardy emisyjne powinny spełnić co do zasady zarówno istniejące jak i nowe obiekty energetycznego spalania, przy czym w odniesieniu do tych ostatnich wymagania emisyjne są szczególnie restrykcyjne.

 

Wymagania te muszą spełniać również obiekty, które korzystały z derogacji imiennych wynikających z Traktatu Akcesyjnego, po upływie terminów, na który dana derogacja imienna została przyznana.

 

Dodatkowo, z uwagi na wyrażoną w IED tzw. „zasadę łączenia”, zaostrzone wymogi emisyjne znajdują zastosowanie do mniejszych obiektów energetycznego spalania, podłączonych do wspólnego komina, których moc po zsumowaniu będzie równa lub przekracza 50 MWt.

  

Relacja ELV i BAT

 

Limity emisji (tzw. „ELV” – emission limit values) określone w części 1 I 2 Załącznika V dla istniejących oraz nowych obiektów energetycznego spalania stanowią wymagane minimum i w wyniku stosowania konkluzji BAT (Best Available Techniques) mogą zostać ustanowione bardziej rygorystyczne  normy.  

 

Konkluzje BAT są przyjmowane w formie decyzji Komisji Europejskiej i są aktem prawnie wiążącym.

 

Weryfikacja BAT następuje w okresach czteroletnich - patrz art. 21 ust. 3 IED:

 

"W terminie czterech lat od publikacji decyzji w sprawie konkluzji dotyczących BAT zgodnie z art. 13 ust. 5 odnoszących się do głównej działalności danej instalacji, właściwy organ zapewnia:

a) ponowne rozpatrzenie wszystkich warunków pozwolenia dla danej instalacji oraz, w razie potrzeby, ich aktualizację, aby zapewnić zgodność z niniejszą dyrektywą i, w szczególności, w stosownych przypadkach, z art. 15 ust. 3 i 4;

b) zgodność instalacji z tymi warunkami pozwolenia. Podczas ponownego rozpatrywania uwzględnia się wszystkie nowe lub uaktualnione konkluzje dotyczące BAT mające zastosowanie do instalacji i przyjęte zgodnie z art. 13 ust. 5 od chwili udzielenia pozwolenia lub jego ostatniego ponownego rozpatrzenia."  

 

Niezależnie zatem od limitów emisji określonych w Załączniku 5 do IED stale prowadzone są prace nad przeglądem dokumentów referencyjnych BREFs.

 

Przegląd kończy się przyjęciem konkluzji BAT w postaci decyzji Komisji Europejskiej, co może powodować zaostrzenie standardów emisji IED.

 

Dyrektywa o emisjach przemysłowych została implementowana do polskiego prawa w ustawie - Prawo ochrony środowiska.

 

Określając warunki pozwolenia zintegrowanego dla konkretnej instalacji właściwy organ ma obowiązek uwzględnić wymagania zawarte w konkluzjach BAT.

 

 

 

   638FF221 B194 45E0 AB85 B7948BC2E7C5

    Dokumentacja   



  

 

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (Industrial Emissions Directive - IED)

  

Zmiany pozwoleń zintegrowanych - wybrane problemy i wątpliwości, D. Janigacz, A. Nitarska-Fink, B. Wartak, 12.06.2019

 

 

0B19B936 D122 4AC0 8255 389794C946DB

    Linki    

 

 

 

 

Konkluzje BAT - Ekoportal

 

Dyrektywa IED - pytania i odpowiedzi (FAQ) strona Komisji Europejskiej (ang.)

 

 

 

Dbamy o Twoją prywatność

Poprzez kliknięcie "Akceptuję" wyrażasz zgodę na zainstalowanie i przechowywanie plików typu cookie na Twoim urządzeniu końcowym i użycie danych geolokalizacyjnych w celu optymalizacji działania serwisu. Więcej informacji znajdziesz w dokumencie Polityka Prywatności.