5. Informacja nr 30/2011 Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dostępna na stronach internetowych Urzędu – www.ure.gov.pl) w sprawie kwalifikacji biomasy na cele energetyczne pozwalające na skorzystanie z systemu wsparcia.
Prezes URE w ww. informacji zinterpretował legalną definicję biomasy zawartą w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (zwane dalej: rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r.” – Dz. U. z 2008 r., Nr 156, poz. 969 z późn. zm.). Jak przypomniał Prezes URE w myśl tej definicji biomasa to stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które ulegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz leśnej, a także przemysłu przetwarzającego ich produkty, a także części pozostałych odpadów, które ulegają biodegradacji, oraz ziarna zbóż niespełniające wymagań jakościowych dla zbóż w zakupie interwencyjnym określonych w art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 687/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. ustanawiającego procedury przejęcia zbóż przez agencje płatnicze lub agencje interwencyjne oraz metody analizy do oznaczania jakości zbóż (Dz. Urz. UE L 192 z 19.07.2008, str. 20) i ziarna zbóż, które nie podlegają zakupowi interwencyjnemu.
Stosownie zatem do ww. stanowiska Prezesa URE „paliwo/odpad może zostać uznane za biomasę (stałą lub ciekłą) na cele energetyczne tylko w przypadku, gdy spełnia łącznie poniższe kryteria:
1) stanowi stałą lub ciekłą substancję pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego;
2) ulega biodegradacji w tym znaczeniu, że nie zawiera w sobie substancji niebiodegradowalnych w stopniu odbiegającym od znanych naturalnych właściwości biomasy danego rodzaju, tj. nie zawiera w sobie „dodatków” niebiodegradowalnych nie występujących naturalnie (np. farby, lakiery, impregnaty) lub w stopniu przekraczającym znane naturalne wielkości tych zanieczyszczeń, np. metali ciężkich albo innych niebiodegradowalnych zanieczyszczeń, które wpływają na procesy spalania, a zatem wpływałyby na ilość pozyskiwanych świadectw pochodzenia (czyli sui generis pomocy publicznej);
3) nie jest biopaliwem w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199, z późn. zm.)”.
Prezes URE zaawizował, iż, bazując na opiniach akredytowanych instytutów, przedstawionych na potrzeby prowadzonych postępowań, w załącznikach do informacji będą sukcesywnie zamieszczane specyfikacje paliw zawierające parametry, których spełnienie będzie kwalifikowało dany rodzaj paliwa do biomasy na cele energetyczne. Jednocześnie z uwagi na fakt, że w praktyce regulacyjnej, w związku z przedstawianymi badaniami, tylko niektóre rodzaje paliw wywołują wątpliwości w kolejnych załącznikach będą zamieszczane informacje o tych przypadkach.
Dodatkowo, wytwórcy energii elektrycznej (jednostki wytwarzające energię elektryczną w procesie wspólnego spalania paliw konwencjonalnych i biomasy o łącznej mocy zainstalowanej powyżej 5 MW, układy hybrydowe oraz jednostki biomasowe o łącznej mocy zainstalowanej powyżej 20 MW), jeśli chcą zaliczyć dany rodzaj biomasy do biomasy pochodzenia nieleśnego (tzw. biomasy „agro”), powinni udokumentować, że dany rodzaj paliwa:
- pochodzi z upraw energetycznych, lub
- stanowi odpad lub pozostałość z produkcji rolnej lub z przemysłu przetwarzającego produkty z produkcji rolnej, lub
- stanowi inny rodzaj odpadu ulegającego biodegradacji z wyłączeniem odpadów i pozostałości z produkcji leśnej, a także przemysłu przetwarzającego jej produkty.
W przypadku biomasy pozyskiwanej poza granicami kraju, dokumenty te powinny pochodzić od organów lub instytucji z kraju pochodzenia.
W załączniku nr 1 do Informacji nr 30/2011 Prezes URE określił swoje stanowisko w sprawie kwalifikacji biomasy na cele energetyczne pozostałości z procesu uzyskiwania oleju palmowego z palmy olejowca gwinejskiego (niezależnie od postaci handlowej - łupina i makuch z palmy olejowca gwinejskiego). Powołując się na opinie akredytowanych instytutów, z których wynika, że jest to materiał, który należy uznać za biodegradowalny, a poziom zanieczyszczeń odpowiadający pochodzeniu z materiału naturalnego, jeżeli zawartość biomasy w badanej próbce w stanie suchym bezpopiołowym (badanie metodą selektywnego rozpuszczania, opisaną w normie PNEN 15440: 2011), wynosi ≥ 97 %, natomiast niebiomasy £ 3 %, Prezes URE poinformował, że ww. paliwo może być kwalifikowane do biomasy na cele energetyczne, a energia elektryczna wytworzona w oparciu o to paliwo może być uprawniona do korzystania z systemu wsparcia, przy spełnieniu przez to paliwo ww. parametrów. Zaznaczył jednocześnie, że w związku ze stwierdzonymi we wstępie rozbieżnościami co do wyników badań i zawartości biomasy i niebiomasy w badanych próbkach, przedsiębiorstwa wytwarzające energię elektryczną przy użyciu ww. paliwa, występujące z kolejnym (od dnia ogłoszenia informacji) wnioskiem o wydanie świadectwa pochodzenia, zobowiązane są dostarczyć wyniki badań tego rodzaju biomasy.
Prezes URE wskazał także, że wytwarzanie energii elektrycznej w oparciu o paliwo w postaci pozostałości z procesu uzyskiwania oleju palmowego, poddawane będzie wyrywkowej weryfikacji w kolejnych okresach rozliczeniowych w sytuacji występowania przez przedsiębiorstwa energetyczne z wnioskami o świadectwa pochodzenia energii wytworzonej w źródłach odnawialnych.